Կարեն Խաչատրյանը պարզաբանում է. «Չալդրանյանն իմ խոսքը համատեքստից հանել է»

«Իրատեսի» «Սոս Սարգսյանի հիմնադրած թատրոնը խարխլում են. Չալդրանյանը մեկնաբանում է» վերտառությամբ հոդվածում Համագային թատրոնի տնօրեն Վիգեն Չալդրանյանը, ի թիվս այլ պարզաբանումների, նշել է, որ դերասաններից Կարեն Խաչատրյանը ընդհանուր ժողովում իրեն իրավունք է վերապահել թատրոնի վարչական մասի աշխատակիցներին անվանել «պարազիտներ»:

ԿԱՐԵՆ ԽԱՉԱՏՐՅԱՆԸ ներկայացրեց իր պարզաբանումը, նշելով, որ Չալդրանյանն իր խոսքը համատեքստից հանել է ու ձևակերպել այնպես՝ իբր վարչական կազմին ինքը պարազիտ է ասել, երբ վարչական կազմի անունն էլ չի տվել, խոսել է աշխատանքների թերացման մասին. «Ես ժողովի ժամանակ ասել եմ, որ մեր թատրոնը դերասանական թատրոն է, և բոլորը (ոչ միայն դերասանները) պետք է ծառայեն դերասանական արվեստի կայացմանը՝ ադմինիտրատիվ մասը, կադրերի բաժինը, հսկիչը, անգամ հանդերձարանի աշխատողը: Եթե որևէ մեկը թատրոնում դա չի հասկանում, ուրեմն ինքը պարազիտ է ու ապրում է մեր հաշվին»:

Համազգային թատրոնի ֆեյսբուքյան էջի վերջին բոլոր գրառումներն ու հրապարակումները նվիրված են Վիգեն Չալդրանյանի «Սանտա Կրուս» ներկայացմանը: Հետաքրքրվեցի, թե ինչո՞վ է դա բացատրվում: «ՈՒրիշ ներկայացումների մասին էլ կարծիքներ կան, ինչու՞ դրանք չի տեղադրում,- ասաց զրուցակիցս :- Այդպես է: Որովհետև տառապում է նարցիսությամբ ու ինքնասիրահարվածությամբ: Նույնիսկ ներկայացուների սկիզբը ազդարարող տեքստն է փոխել իր ձայնով: Անկախ նրանից՝ մանկական ներկայացում է ազդարարվում, թե կատակերգություն, «անդերգրաունդից» լսվում է Չալդրանյանի ողբերգական ձայնը՝ «Հարգելի հանդիսատես, սկսում է ներկայացումը, տրվեց առաջին զնագը...»:
Կարեն Խաչատրյանն իր խոսքն ամփոփեց հետևալ կոչով. «Սանտա Կրուսը» Վիգեն Չալդրանյանի երեսուն տարիների երազանքն էր, մենք իրականացրինք իր երազանքը, հիմա ուզում ենք, որ մեր «երազանքն» իրականանա՝ ինքը գնա»:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ